Dość często ukraińskie firmy muszą prowadzić część swojej działalności za granicą. W tym celu przedsiębiorstwa otwierają oddziały, biura, warsztaty, magazyny. Ogólnie rzecz biorąc, wszystko to można nazwać jedną koncepcją – oddzielnym podziałem. Tworzenie i działanie takiej jednostki ma pewne cechy.
Czy musisz się zarejestrować i wprowadzić informacje w USR?
Ustawodawstwo ukraińskie zawiera konflikty w takiej kategorii jako odrębny poddział. Kodeks cywilny przewiduje dwa rodzaje odrębnych pododdziałów – oddziały i przedstawicielstwa. Jeśli chcesz bezpośrednio prowadzić działalność gospodarczą poprzez oddział, to musisz otworzyć oddział, choćby po to, by zawierać umowy lub inne transakcje – przedstawicielstwo.
Ale Kodeks Handlowy mówi, że spółki mogą mieć inne odrębne działy. Dlaczego to jest ważne?
Głównym problemem w tym aspekcie jest rejestracja państwowa. Ustawa Ukrainy „O państwowej rejestracji osób prawnych, przedsiębiorców indywidualnych i formacji publicznych” stwierdza, że informacje wpisane do rejestru państwowego to w szczególności informacje o odrębnym pododdziale, jego lokalizacji i działalności.
W rzeczywistości nie ma dokładnej odpowiedzi na to pytanie, ponieważ regulują je normy zawierające rozbieżność. Dlatego odpowiadając na pytanie „co robić?” Należy wziąć pod uwagę, co następuje:
– formularz wniosku o rejestrację państwową oddzielnego oddziału zawiera pole do wypełnienia: „forma prawna”;
– Ustawa określa dwie formy organizacyjno-prawne odrębnych pododdziałów: oddział i przedstawicielstwo.
Dlatego też, jeśli tworzony jest odrębny oddział jako oddział lub przedstawicielstwo, wówczas rejestracja jest obowiązkowa. W przypadku innej formy rejestracja nie jest konieczna.
Argumentem przemawiającym za takim podejściem może być również norma Ordynacji podatkowej, zgodnie z którą w UKP przez odrębny poddział rozumie się to, co jest określone w Kodeksie cywilnym (z wyjątkiem części dotyczącej opodatkowania osób fizycznych, gdzie zastosowanie mają przepisy Kodeksu Cywilnego).
Nie płać dwukrotnie podatków
Ukraina jest stroną ponad 60 umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których oficjalna nazwa to Konwencja. Struktura i treść umów są dość podobne, o czym świadczą Zalecenia w sprawie stosowania Konwencji sformułowane przez PSP w piśmie z 2012 r.
W tych konwencjach odrębne pododdziały, zwane ogólnie zakładem stałym, oznaczają miejsca zarządu, fabryki, warsztaty, wydziały, biura i inne obiekty związane z produkcją. Nie może być wyodrębnionej jednostki, zgodnie z Konwencją, pomieszczeń służących wyłącznie do przechowywania zapasów towarów, w szczególności do przyszłej ekspozycji klientom lub przekazania do innych przedsiębiorstw oraz pomieszczeń wykorzystywanych bezpośrednio do ekspozycji i wystaw.
Zasady unikania podwójnego opodatkowania mają zastosowanie do podatków od dochodów osób prawnych i osób fizycznych oraz podatku od nieruchomości. Natomiast w przypadku podatków pośrednich, VAT i akcyzy normy Konwencji nie mają zastosowania. W kontekście działalności wydzielonych działów przedsiębiorstwa wskazane jest przeanalizowanie podatku dochodowego od osób prawnych, podatku od nieruchomości oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.
Tak, podatek dochodowy od osób prawnychwypłacane w państwie, w którym znajduje się przedsiębiorstwo, jeżeli przedsiębiorstwo nie prowadzi działalności gospodarczej przez oddział. Jeżeli takie czynności są prowadzone, to część zysków uzyskanych bezpośrednio z działalności przedstawicielstwa jest opodatkowana w państwie, w którym znajduje się przedstawicielstwo. W związku z tym firma otrzymuje zniżkę w postaci ulgi podatkowej na kwotę podatków zapłaconych za granicą. Istotna jest również zasada, zgodnie z którą zysk nie zostanie przypisany przedstawicielstwu, jeśli dokonuje ono zwykłego zakupu towarów i usług.
Podatek własnościowymoże być wypłacona w obu stanach, jeśli nieruchomość znajduje się za granicą. Wyjątkiem jest transport lotniczy, morski, kolejowy i drogowy wykorzystywany do transportu międzynarodowego – podatki płaci się tylko w państwie, w którym znajduje się organ zarządzający .
Co do zasady, podatki dochodowe od osób fizycznych (wynagrodzenia, wynagrodzenia i inne podobne płatności) są płacone w państwie zamieszkania pracownika. Jeżeli praca jest wykonywana przez niego w innym państwie, to odpowiednio jego dochód również będzie tam opodatkowany. Jednak reguła zawiera wyjątek. Płatności otrzymywane przez pracownika za granicą będą opodatkowane tylko na Ukrainie, jeśli:
– okres pracy nie przekracza łącznie 183 dni w roku
— wypłaty dokonuje przedsiębiorstwo będące rezydentem Ukrainy
— zakład nie ponosi kosztów wypłaty wynagrodzeń pracownikom. Rachunkowość Jeśli chodzi o rachunkowość, przedstawicielstwo może być przypisane do oddzielnego bilansu lub uwzględnione w ogólnym bilansie przedsiębiorstwa, ponieważ wskaźniki przedstawicielstwa są i tak zawarte w rocznym sprawozdaniu finansowym przedsiębiorstwa. Co należy zrobić, aby uniknąć podwójnego opodatkowania Odpowiedź na to pytanie zawiera art. 13 TCU. Podatnik jest obowiązany uzyskać od właściwego organu innego państwa zaświadczenie o wysokości zapłaconych podatków. Zaświadczenie to składa się do Departamentu Państwowej Służby Podatkowej, który prowadzi ewidencję przedsiębiorstwa jako podatnika. wnioski
Tak więc, aby uniknąć niepotrzebnego obciążenia podatkowego i sporów z organami regulacyjnymi, właścicielom firm można doradzić, co następuje:
- Oddzielny oddział powinien zostać sformalizowany jako oddział lub przedstawicielstwo i zarejestrowany w Jednolitym Rejestrze Państwowym, aby uniknąć ewentualnych konfliktów z agencjami rządowymi.
- Jeśli pracownicy są rezydentami podatkowymi Ukrainy, mają maksymalnie 183 dni na pracę za granicą.
- Płatności dla pracowników powinny być dokonywane z ukraińskiego przedsiębiorstwa.
Taras Yatsischuk
Junior Associate ,
Praktyka Prawa Korporacyjnego i Compliance , Bachinsky & Partners
JSC
Możesz polubić