Dość często firmy ukraińskie mają potrzebę realizacji części swojej działalności za granicą. W tym celu przedsiębiorstwa otwierają oddziały, biura, warsztaty i magazyny. Ogólnie rzecz biorąc, wszystko to można nazwać jedną koncepcją – oddzielną jednostką. Tworzenie i działanie takiej jednostki ma pewne cechy.
Czy konieczna jest rejestracja i wprowadzanie informacji do EDR?
Ustawodawstwo ukraińskie zawiera konflikt dotyczący takiej kategorii jako odrębnego podziału. Kodeks cywilny przewiduje dwa rodzaje odrębnych jednostek – oddziały i przedstawicielstwa. Jeśli chcesz bezpośrednio prowadzić działalność gospodarczą poprzez oddział, to musisz otworzyć oddział, choćby w celu zawierania umów lub innych transakcji – przedstawicielstwa.
Zamiast tego kodeks handlowy stanowi, że spółki mogą mieć również inne odrębne jednostki. Dlaczego to jest ważne?
Głównym problemem w tym aspekcie jest rejestracja państwowa. Ustawa Ukrainy „O państwowej rejestracji osób prawnych, przedsiębiorców indywidualnych i organizacji publicznych” stanowi, że informacje wpisane do rejestru państwowego obejmują w szczególności informacje o odrębnym pododdziale, jego lokalizacji i rodzaju działalności.
W rzeczywistości nie ma dokładnej odpowiedzi na to pytanie, ponieważ regulują je normy zawierające rozbieżność. Czyli odpowiadając na pytanie „co robić?” należy wziąć pod uwagę:
- formularz wniosku o rejestrację państwową oddzielnego oddziału zawiera pole do wypełnienia: „forma organizacyjno-prawna”;
- Ustawa określa dwie formy organizacyjno-prawne odrębnych pododdziałów: oddział i przedstawicielstwo.
Dlatego też, jeśli tworzona jest osobna jednostka jako oddział lub przedstawicielstwo, wówczas rejestracja jest obowiązkowa. Jeśli istnieje inny formularz, nie trzeba się rejestrować.
Argumentem przemawiającym za takim podejściem może być również norma Ordynacji podatkowej, zgodnie z którą w PKU przez odrębny poddział rozumie się to, co jest zdefiniowane w Kodeksie cywilnym (z wyjątkiem części dotyczącej opodatkowania osób fizycznych, gdzie stosuje się przepisy Kodeksu Gospodarczego).
Nie płać dwukrotnie podatków
Ukraina jest stroną ponad 60 umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których oficjalna nazwa to Konwencje. Struktura i treść umów są dość podobne, o czym świadczą Zalecenia w sprawie stosowania konwencji, przedstawione przez Federalną Służbę Podatkową w piśmie z 2012 r.
W tych konwencjach odrębne pododdziały, zwane ogólnym terminem zakład, oznaczają lokalizację dyrekcji, fabryk, warsztatów, filii, urzędów i innych obiektów związanych z produkcją. Pomieszczenia wykorzystywane wyłącznie do przechowywania zapasów towarów, w szczególności do przyszłej ekspozycji klientom lub przekazania innym firmom oraz pomieszczenia wykorzystywane bezpośrednio do ekspozycji i wystaw nie będą odrębną jednostką, zgodnie z Konwencjami.
Przepisy dotyczące unikania podwójnego opodatkowania dotyczą podatków od dochodów osób prawnych i osób fizycznych oraz podatku od nieruchomości. Z drugiej strony normy Konwencji nie mają zastosowania do podatków pośrednich, VAT i akcyzy. W kontekście działalności wydzielonych działów przedsiębiorstwa wskazane jest przeanalizowanie podatku dochodowego od osób prawnych, podatku od nieruchomości oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.
Tak, podatek dochodowy od osób prawnychjest wypłacana w państwie, w którym znajduje się przedsiębiorstwo, jeżeli przedsiębiorstwo nie prowadzi działalności gospodarczej przez oddział. Jeżeli taka działalność jest prowadzona, to część zysku uzyskanego bezpośrednio z działalności przedstawicielstwa jest opodatkowana w państwie, w którym znajduje się przedstawicielstwo. W związku z tym firma otrzymuje zniżkę w postaci ulgi podatkowej na kwotę podatków zapłaconych za granicą. Istotna jest również norma, zgodnie z którą zysk nie zostanie przypisany przedstawicielstwu, jeśli dokona ono prostego zakupu towarów i usług.
Podatek własnościowymożna zapłacić w obu stanach, jeśli nieruchomość znajduje się za granicą. Wyjątkiem jest transport lotniczy, morski, kolejowy i drogowy wykorzystywany do przewozów międzynarodowych – podatki płaci się tylko w państwie, w którym znajduje się organ zarządzający.
Co do zasady, podatki dochodowe od osób fizycznych (wynagrodzenia i inne podobne płatności) są płacone w państwie, w którym pracownik jest rezydentem. Jeżeli praca jest wykonywana przez niego w innym państwie, to odpowiednio jego dochód również tam będzie opodatkowany. Jest jednak wyjątek od reguły. Płatności otrzymane przez pracownika za granicą będą opodatkowane tylko na Ukrainie, jeśli:
- okres realizacji robót nie przekracza łącznie 183 dni w roku
- płatności dokonuje przedsiębiorstwo będące rezydentem Ukrainy
- stałe przedstawicielstwo nie ponosi kosztów wypłaty wynagrodzeń pracownikom.
Rachunkowość
W odniesieniu do rachunkowości przedstawicielstwo może zostać wydzielone w oddzielnym bilansie lub może być zapisane w ogólnym bilansie przedsiębiorstwa, ponieważ wskaźniki przedstawicielstwa są w każdym przypadku zawarte w rocznym sprawozdaniu finansowym przedsiębiorstwo.
Co zrobić, aby uniknąć podwójnego opodatkowania
Odpowiedź na to pytanie zawiera art. Podatnik jest zobowiązany do uzyskania zaświadczenia o wysokości zapłaconych podatków od właściwego organu innego państwa. Zaświadczenie to składa się do Departamentu Federalnej Służby Podatkowej, który prowadzi ewidencję przedsiębiorstwa jako podatnika.
Wnioski
Tak więc, aby uniknąć niepotrzebnych obciążeń podatkowych i sporów z organami regulacyjnymi, właścicielom firm można polecić:
- Oddzielna jednostka powinna być sformalizowana jako oddział lub przedstawicielstwo i zarejestrowana w UDR, aby uniknąć ewentualnych konfliktów z organami państwowymi.
- Jeśli pracownicy są rezydentami podatkowymi Ukrainy, mogą pracować za granicą maksymalnie przez 183 dni.
- Płatności na rzecz pracowników musi dokonywać przedsiębiorstwo ukraińskie.
Zdjęcie : http://pp.ua/poradu
Możesz polubić