Общее правило предусматривает, что иностранцы и лица без гражданства могут находиться на территории Украины не более 90 дней в пределах 180 дней или в течение срока, разрешенного визой. За нарушение иностранцами срока пребывания предусмотрены следующие виды наказания: штраф, запрет на въезд, принудительное возвращение, отказ в пересечении границы и принудительное выдворение, каждое из которых имеет свои особенности.
Ogólna zasada stanowi, że cudzoziemcy i bezpaństwowcy mogą przebywać na terytorium Ukrainy nie dłużej niż 90 dni w ciągu 180 dni lub w okresie dozwolonym przez wizę. Za naruszenie terminu pobytu przez cudzoziemców przewidziane są następujące rodzaje kar: grzywna, zakaz wjazdu, przymusowy powrót, odmowa przekroczenia granicy i przymusowe wydalenie, z których każda ma swoje cechy.
Najczęstszą sankcją za przekroczenie okresu pobytu na Ukrainie jest kara grzywny . Cudzoziemcom grozi również grzywna za życie bez dokumentów uprawniających do pobytu na Ukrainie (np. zezwolenia na pobyt czasowy lub stały) lub za nieważne lub przedawnione dokumenty. Zatrudnienie cudzoziemca bez odpowiedniego zezwolenia, brak miejsca zamieszkania są również podstawą do pociągnięcia do odpowiedzialności administracyjnej w postaci grzywny.
Wysokość grzywny waha się od 100 do 300 niepodlegających opodatkowaniu minimalnych dochodów obywateli (od 1700 do 5100 UAH). Przy nakładaniu kary uwzględnia się np. o ile dni cudzoziemiec przekroczył dozwolony okres pobytu, czy też został uprzednio pociągnięty do odpowiedzialności administracyjnej i tym podobne. Ponadto nieuiszczenie wskazanej grzywny może stać się podstawą zakazu wjazdu na Ukrainę na okres 3 lat (za niewykonanie decyzji organów państwowych uprawnionych do nakładania kar administracyjnych).
Wyczerpujący wykaz podstaw wydania zakazu wjazdu jest prawnie określony :
– jeżeli jest to konieczne dla zapewnienia bezpieczeństwa narodowego Ukrainy lub ochrony porządku publicznego, zdrowia ludzi, ochrony praw osób przebywających na terytorium Ukrainy;
– złożenie przez cudzoziemca nieprawdziwych informacji przy wjeździe lub podrobionych, uszkodzonych, nieodpowiednich lub cudzych dokumentów (paszporty, wizy na Ukrainę itp.);
— naruszenie zasad przekraczania granicy w punkcie kontrolnym przez granicę państwową;
– naruszenie przepisów celnych lub norm sanitarnych;
– nieprzestrzeganie wymogów prawnych urzędników/urzędników na granicy;
– niezastosowanie się do decyzji sądu lub innych uprawnionych organów państwowych podczas legalnego pobytu na Ukrainie;
– wjazd na terytoria okupowane bez specjalnego zezwolenia lub z naruszeniem zasad takiego wjazdu.
Jeżeli zachodzi jedna z powyższych przesłanek, cudzoziemiec lub bezpaństwowiec może zostać ukarany w formie zakazu wjazdu na Ukrainę na okres 3 lat . Decyzję o zakazie wjazdu mogą podjąć organy terytorialne Państwowej Służby Migracyjnej, organy Służby Bezpieczeństwa Ukrainy lub Państwowej Służby Granicznej Ukrainy. Należy pamiętać, że kopię tej decyzji należy dostarczyć cudzoziemcowi, na którego podstawie została wydana.
Osobie, która nie zastosuje się do powyższej decyzji, grozi zakaz dalszego wjazdu na Ukrainę na okres 10 lat .
Cudzoziemcowi można również zakazać wjazdu na Ukrainę w przypadku nielegalnego przekroczenia granicy poza przejściami granicznymi. W takim przypadku cudzoziemiec jest zobowiązany do opuszczenia terytorium Ukrainy z późniejszym zakazem wjazdu na okres 5 lat .
Przymusowy powrót to kolejny środek odpowiedzialności cudzoziemca. Prawo przewiduje szereg przypadków, w których cudzoziemiec może zostać przymusowo odesłany do kraju pochodzenia. W szczególności:
1) jeżeli taka osoba narusza ustawodawstwo ukraińskie; lub
2) jeżeli jego działania zagrażają bezpieczeństwu państwa lub ochronie porządku publicznego; lub
3) w celu zapewnienia ochrony zdrowia ludzkiego, ochrony praw obywateli Ukrainy.
Decyzję o przymusowym powrocie, jak również decyzję o zakazie wjazdu, mogą podjąć organy terytorialne Państwowej Służby Migracyjnej, organy SBU lub służby graniczne. Decyzja musi określać przyczyny jej wydania, tryb odwołania oraz termin, w którym cudzoziemiec musi opuścić Ukrainę, który nie powinien przekraczać 30 dni od daty wydania takiej decyzji.
Cudzoziemcowi, w stosunku do którego została wydana decyzja o przymusowym powrocie, wiza zostaje unieważniona, a dokumenty uprawniające do legalnego pobytu na Ukrainie (np. zezwolenie na pobyt czasowy) zostają skonfiskowane. W stosunku do sprawcy może zostać również podjęta decyzja o zakazie dalszego wjazdu na Ukrainę na okres 3 lat.
Należy jednak pamiętać, że jednoczesne nałożenie zakazu wjazdu na 3 lata nie jest obligatoryjne, ale fakultatywna sankcja, którą można zastosować przy podejmowaniu decyzji o przymusowym powrocie, jeśli istnieją ku temu przesłanki przewidziane prawem.
Zwracamy również uwagę, że od decyzji o przymusowym powrocie oraz od decyzji o zakazie wjazdu przysługuje odwołanie do sądu.
Zakaz wjazdu i przymusowego powrotu cudzoziemców nie powinien być utożsamiany z odmową przekroczenia granicy Ukrainy. Decyzję o odmowie wjazdu na Ukrainę podejmuje się, jeżeli cudzoziemiec nie spełnił warunków niezbędnych do przekroczenia granicy. Decyzja ta jest podejmowana na granicy państwowej tylko wtedy, gdy istnieją uzasadnione powody odmowy, które należy wskazać w takiej decyzji. Np. cudzoziemiec nie posiada ważnego paszportu lub wizy uprawniającej do wjazdu na Ukrainę lub cudzoziemiec nie może potwierdzić celu wyjazdu lub udowodnić, że posiada wystarczające zabezpieczenie finansowe na podróż lub została podjęta decyzja o zakazie wjazdu w związku z taka osoba. Decyzja o odmowie przekroczenia granicy wchodzi w życie z chwilą jej podjęcia. Cudzoziemiec ma prawo odwołać się od takiej decyzji.
Należy również dodać, że odmowa przekroczenia granicy jest jednorazową sankcją. Oznacza to, że gdy cudzoziemiec zlikwiduje braki, które były podstawą takiej odmowy, będzie mógł ponownie podjąć próbę przekroczenia granicy Ukrainy.
Poza ww. decyzją, wiza wjazdowa cudzoziemca na Ukrainę może być unieważniona pod warunkiem istnienia szczególnych przesłanek, w szczególności: istnienia decyzji o zakazie wjazdu na Ukrainę lub gdy istnieją uzasadnione powody, by sądzić, że taką wizę uzyskano nielegalnie.
Najsurowszą karą dla cudzoziemca jest przymusowe wydalenie (w ustawodawstwie ukraińskim nie używa się określenia „deportacja” ). Podobnie jak w poprzednich przypadkach decyzję o przymusowym wydaleniu mogą podjąć organy terytorialne Państwowej Służby Migracyjnej, organy SBU i służby graniczne. Główna różnica polega jednak na tym, że ww. organy publiczne mogą podjąć taką decyzję jedynie na podstawie orzeczenia sądu administracyjnego , które jest wydawane po ich wniosku. Oczywiście od decyzji sądu o przymusowym wydaleniu przysługuje odwołanie.
Podstawą przymusowego wydalenia cudzoziemca lub bezpaństwowca są:
– jeżeli takie osoby nie zastosowały się do decyzji o przymusowym powrocie w określonym czasie bez uzasadnionego powodu;
– jeżeli istnieją uzasadnione podstawy, aby sądzić, że cudzoziemiec może uchylić się od wykonania tej decyzji.
Należy dodać, że osobom takim obowiązuje zakaz dalszego wjazdu na terytorium Ukrainy przez okres 5 lat .
Możesz polubić